Naar de Zuidkaap !

Hoewel camping Egenes in Flekkefjord zeer mooi gelegen is, is de regen toch wel spelbreker. Het heeft dan ook geen zin om hier langer dan één nacht te blijven. Vandaag vatten we rustig de terugweg aan. Ons doel voor vandaag is de Zuidkaap in Lindesnes ! Dit is het meest zuidelijke punt van Noorwegen en daar staat een prachtige oude vuurtoren. De vuurtoren is nog steeds in gebruik en er is zelfs een echte vuurtorenwachter ! Onderweg passeren we nog enkele prachtige vissersdorpjes met van die leuke huisjes aan het water en de bootjes die aangemeerd liggen in boothuisjes. Wij hebben een garage voor onze auto, de Noren hebben boothuizen voor hun bootjes ! Ik vind dit echt prachtig om te zien. We bereiken Lindesnes rond de middag. Er is een mooie parking voorzien en de mobilhomes staan er netjes bij elkaar als één grote familie. Dinhjo kan gemakkelijk mee naar de vuurtoren op de rots want er zijn mooie wandelpaadjes en trapjes naar boven gemaakt. Hij vindt het daarboven trouwens super ! Met trots laat hij 'een kakske' achter op het meest zuidelijke punt van Noorwegen. Ik heb het natuurlijk opgeruimd, netjes als we zijn ! We zetten onze tocht verder. Net voor Kristiansand besluit ik nog even te tanken en de bandenspanning van mijn karretje na te kijken. Lap, ik laat het tsjoepeke van het ventiel toch wel uit mijn handen vallen, recht in mijn wielschijf. Hoe ik ook pruts, ik vind het niet meer terug en mijn handen zijn pottezwart ! Gelukkig hebben we alles mee in ons rijdend huisje en kan ik netjes mijn handen wassen, want ik wil ook nog gauw even wat boodschappen doen in de 'Kiwi', da's den Aldi van Noorwegen. De winkel is naast het benzinestation. Dinhjo wacht mooi in de mobilhome tot ik terugben, boodschappen doen duurt bij mij nooit lang. Voor ik de parking afrij, besluit ik toch nog even aan het tankstation te gaan kijken. En ja hoor, het 'tsjoepeke' is blijkbaar uit mijn wielschijf gevallen toen ik wegreed. Ik vind het netjes terug daar waar ik het verloren ben. Dat is chance hebben zie ! Ik had mij voorgenomen om ook in Kristiansand even halt te houden om naar de cruiseschepen te kijken, maar het verkeer is ondertussen enorm druk en ik zie in de verte enkel grote veerboten liggen. De stad zelf vind ik niet zo aantrekkelijk, dus ik rij maar door. Ondertussen is het toch al na 16u en wordt het tijd om een camping op te zoeken voor de nacht. Voor mijn terugreis heb ik geen enkele camping ingepland omdat ik mij niet aan een strak rijschema zou moeten houden. Op een parking google ik wat campings en er zou vlakbij in Lillesand eentje zijn. Die ga ik opzoeken ! Al gauw zie ik de aanwijzingsborden er naartoe. Die sturen mij een grintweg op, naast een kerkhof. Ik zie geen caravans of mobilhomes staan, maar een man wenkt mij dat ik het terrein mag oprijden. Ik vind het maar een louche bedoening en zo naast een kerkhof ! No way. Ik draai mijn kar en zonder iets te zeggen maak ik dat ik wegkom. De volgende camping is camping Marivold in Grimstad 16 kilometer verder. Daar gaan we dan ! Ik geef het adres in in mijn gps en ik kom op een golfterrein uit, geen camping te zien. Ik heb wel veel bekijks van de lokale bevolking en de golfers. Twee stoere Noormannen met een golftas komen mij tegemoet. Yes ! Ik doe mijn raampje naar beneden en vraag al lachend of ik niet op hun mooie golfterrein mag kamperen ? Heel vriendelijk legt één van hen mij de juiste weg uit en ja hoor, ik vind de camping aan zee ! Een heel mooie camping, maar ik kan er maar 1 nacht blijven want morgen loopt de camping vol voor het weekend en midzomernacht.  Ondertussen zijn alle regenwolken verdwenen en schijnt de zon in al haar glorie. Morgen rijden we terug richting Oslo en we zien wel waar we uitkomen ! Ik krijg in de reacties soms de vraag of ik mij niet eenzaam voel of ik geen schrik heb zo alleen. Nee hoor, kampeerders onder elkaar zijn zeer solidair. De mobilhomies wuiven naar elkaar in het kruisen, net als de motorrijders dit onderling doen. Wij zullen elkaar helpen waar we kunnen. Op een camping is ook veel sociale controle en gezien je eigenlijk veel buiten bent, sla je heel vlug een praatje met je buren. Zo heb ik vanavond toch wel een half uur met de campinguitbater staan praten. Hij wou weten hoe het leven in België eigenlijk was. Ik vroeg mij net hetzelfde af in Noorwegen. Nu blijken de verschillen qua sociale voorzieningen, pensioenleeftijd en migranten nihil te zijn. Ze hebben ook heel veel migranten, maar voornamelijk in de steden. Gezien ik grotendeels natuurgebieden heb gezien, ben ik er ook geen tegengekomen. Maar het is bij hen een even groot probleem als bij ons. En zij moeten werken tot 70 jaar ! En hip hip hoera voor WIFI ! Zo heb ik elke dag contact met mijn vriendjes en naar mijn mama bel ik de ene dag en de volgende dag stuur ik een sms-berichtje, zodat ze elke dag iets van mij hoort of leest ! Vanavond zei ze mij aan de telefoon dat ik haar dat niet meer mocht aandoen om zolang alleen op pad te gaan. De schat is 87 jaar en mijn papa 90 jaar, en ik denk dat ze mij toch een beetje missen...