Echt het aller aller allerlaatste verhaal !

26 juni 2019 - Gent, België

Mijn ochtend is weer gestart met het verwijderen van een vuile vieze dikke teek op Dinhjo zijn flank. Het beest had een serieuze wonde toegebracht aan mijn teddybeer ! Na wat gesnuffel aan de tekentang en enkele geruststellende woordjes (het gesnuffel door Dinhjo uiteraard...) laat hij mij toe om het vieze beest te pakken. Daarna toch wat ontsmet want het bloed hing tot in zijn vacht. Na zijn wandelingske en mijn gebruikelijke kopje koffie (wat een goed idee om mijn Senseo mee te nemen!) vertrekken we vanop onze laatste camping om 09.30u. Ik rij gezwind de snelweg op en ja hoor... een mooie file om te beginnen. Na wat 'gegodver' van mijn kant, zie ik dat het maar een kleintje is en op 10 minuutjes zijn we er door. Ik heb opnieuw mijn voorzorgen genomen voor de hitte en opnieuw natte handdoeken voorzien voor Dinhjo, maar het viel eigenlijk nog mee vandaag. Rond de middag stoppen we op een snelwegparking en 'mister D' zoals mijn vriendinneke Ann den Dinhjo noemt, heeft al direct vriendschap gesloten met een Nederlands koppel. Hij schooit hen een hondensnoepje af en gaat dan uit dankbaarheid met zijn kop tegen mevrouw aan gaan staan. Wat een snoes van een hond is hij toch ! Hij is het ondertussen al goed gewoon om zijn loopbrugje te gebruiken om in de mobilhome te stappen. Als ik de brug leg, weet hij dat het tijd is om te vertrekken. Het is uitermate druk op de Duitse snelwegen. Het doet mij denken aan de film 'Convoy', waarbij een kilometerslange colonne vrachtwagens de volledige rechterrijstrook inpalmen. Het merendeel van deze truckers zijn Polen. Het valt niet mee om met de mobilhome zo'n colonne voorbij te steken. Je wordt als het ware eerst weggeduwen en als je de vrachtwagen bijna voorbij bent wordt je er precies naartoe gezogen. Heel vermoeiend rijden is dat ! Ondertussen steeds in je achteruitkijkspiegels kijken, want ik schrik me iedere keer rot als er zo nen zotten Duits aan 150 km/uur met zijn BMW-ke of Porsche-ke mij op het derde vak voorbijvlamt. Eindelijk komt de Nederlandse grens in zicht, maar daar is het niet veel beter. Ik tuf lustig verder en steek de ene vrachtwagen na de andere voorbij, steeds weer mooi invoegend naar het rechterrijvak want de snelweg heeft daar maar 2 rijvakken. Daar zie ik het aanwijzingsbord naar Antwerpen al en ik ruik mijne stal ! De Belgische grens kan je niet missen ! Van de mooie asfaltwegen in Nederland rij je plots met een harde bonk op Belgisch beton. Wat een verschil ! Ik denk dat ze dit opzettelijk gedaan hebben omdat je zeker het bordje 'welkom in Vlaanderen' zou gezien hebben... Het verschil is groot ! Wat hebben wij een slecht wegennet, putten en bulten, slechte naden tussen de betonplaten, mijn karreke ziet af... Op de ring rond Antwerpen is er sterk vertraagd verkeer, maar we rijden nog en dat is het voornaamste. Lap, in Beervelde sta'k in de file door de werken in Destelbergen. Terwijl ik stilsta, stuur ik rap een sms-ke naar mijn ma om te zeggen dat ik op komst ben ! Het menske maakt zich al zorgen genoeg en zo weet ze dat ik binnen korte tijdspanne ons straatje ga inrijden. In de file krijg ik het nog aan de stok met de inzittenden van een Poolse camionette, die er een sport van maakt om van links naar rechts door de file te rijden. Ik heb hem 1 keer voorgelaten, waarna hij onmiddellijk terug naar het middenste vak ging om dan vervolgens opnieuw voor mij op het eerste rijvak te willen invoegen. Hij doet dit tamelijk bruusk en ik beslis om hem te doen schrikken en eens goed op mijne claxon te duwen, ik moet zelfs even zoeken waar die zat ! De vrachtwagen achter mij deelt mijn mening en doet net hetzelfde. De Polen zijn beetje boos en roepen mij in het Pools iets toe (want mijn raam stond open). Ik roep even hard terug in het Engels dat ze hier niet in Polen zijn en de gebruikelijke 'fuck you' roep ik er direct bij. Zo, dat lucht op ! De R4 komt in zicht en na 20 minuutjes rij ik mijn straatje in. Ik parkeer mijn mobilolle netjes op de parking achter mijn appartement en daar komen mijn ma en pa al ! Ik doe het deurtje open en Dinhjo moet zich even oriënteren waar hij is. Tot hij zijn bompa ziet ! Direct grote liefde, bompa zijn broekzak zit vol met koekjes ! We zijn thuis ! 5620 kilometer hebben we samen gereden en 6 landen doorkruist, mijn vriend en ik. We hebben mooie dingen gezien en we hebben ons geamuseerd. 'Mister D' ligt nu al vredig te slapen in zijn mand en straks ik ook, in mijn eigen mand ! Nog een leuke anekdote : in mijn brievenbus stak een envelopje van mijn achterburen Wini en Rik met daarin een 'reserve-tjoepke' ! Dankjewel ! Het toverde een glimlach op mijn vermoeid gezicht !

Foto’s

15 Reacties

  1. Chris:
    26 juni 2019
    Welkom thuis!
  2. Astrid:
    26 juni 2019
    Hahaha ik zie het zo voor mij met die Polen 🤣 Oh Liliane je weet niet hoe ik genoten heb van je verhalen. Ik ga het zooo missen. Dikke dankjewel 😘
  3. Hilde Neckebroeck:
    26 juni 2019
    Blij dat jullie veilig zijn thuisgekomen!
    Jouw reisverhalen hebben mij echt geboeid! Bedankt Lilianneke en tot in den draai hé
  4. Vera Saey:
    26 juni 2019
    Welkom hoor
    Je bent een grote madam met een grote knuffelbeer
    Prachtig duo
    En nu veel rusten 😴😴😴
  5. Baudoin yolande:
    26 juni 2019
    Welkom thuis heel erg genoten ban je prachtige reisverhalen hopelijk zie ik je morgen gaan we zwemmen met de hondjes?
  6. Ann de koker:
    26 juni 2019
    Welcome home mister D en natuurlijk ook ons Lilli ! Tot gauw en veel liefs xx
  7. Beirnaert freddy:
    26 juni 2019
    Het was leuk om iedere dag je verhaal te kunnen volgen je bent een straffe madam om al die km te jij met je beste vriend dinhjo hij zal je missen als je terug moet gaan werken. Goed dat je thuis bent maar we gaan geen verhaal meer kunnen lezen nu groetjes 🐾🐾
  8. Liliane De Wilde:
    26 juni 2019
    Yolande ik heb je een berichtje gestuurd via Messenger om af te spreken
  9. Carine:
    26 juni 2019
    Bedankt voor jouw reisverhalen ,rust nu maar uit,slaapzacht.😘
  10. Jeanine De Wilde:
    26 juni 2019
    Dit stukje was het perfecte "the end"-plaatje dat je avonturen mooi afsluit. Fijn dat je ondanks een lange rit toch nog even je tijd gaf om afscheid van je supporters te nemen.
    Geniet nog van dagjes vrij voor het werk, samen met je grote vriend en reisgenoot!
  11. Luc Kluge:
    27 juni 2019
    Dank voor het leuze leesvoer , Liliane ! Het was iedere dag mee genieten van je toffe reis.
  12. Anita van hamme:
    27 juni 2019
    Heb er van genoten Liliane, en vanaf maandag terug Drongen inpalmen!
  13. Tanja:
    28 juni 2019
    Welkom terug Lili, samen met Mister "D" ;-)
  14. Arie:
    29 juni 2019
    Heel leuk uw verhalen👌🏻 . Ik zat wel enkele dagen achter , maar in 1 ruk alles ingehaald. Ik had nu wel gedacht dat jij beroepshalve Ni wel een mondje Pools zou gesproken hebben . Ge weet nooit wie je in de file tegen het lijf loopt 😂🤣😂 courva 🤣🤣
  15. Liliane De Wilde:
    29 juni 2019
    Ik kan enkel Pools à la Waldeck vanuit 'Thuis' en het woordje 'nastrovje' blijkt dan nog Russisch te zijn !