Tunnelvisie...

Wakker worden met het geluid van regendruppels op het dak... Geeft niks, we gaan toch rijden. We vertrekken richting Bergen, want ik wil o zo graag die prachtig gekleurde huisjes zien. We rijden via Sognedal naar Laerdal. Opnieuw langs prachtige meren, terwijl het water met bakken uit de lucht valt. Plots stopt de weg en zijn we genoodzaakt om het veer te nemen en het fjord over te steken. Wat een verrassing ! Hoewel donkere wolken de hemel een beladen gevoel geven, ziet het fjord er prachtig uit. We rijden de veerboot op en na een half uurtje staan we aan de overkant. Ik heb mij toch laten verleiden om Dinhjo even alleen te laten in de mobilhome om een kijkje te nemen op het bovendek. Hoe mooi... Na het verplichte maar adembenemende boottochtje zetten we onze tocht verder. In Laerdal rijden we plots een tunnel in... 25 kilometer lang ! Dit is de langste tunnel die ik ooit in mijn leven ben doorgereden. Om de 5 kilometer verandert het eentonige tunnellicht in een schouwspel met verschillende kleuren (blauw, groen, rood,...) waarbij de smalle tunnel plots breder wordt. Ik veronderstel dat dit zo is om de eentonigheid te doorbreken en de bestuurders wakker te houden. Ik ben toch blij als het einde in zicht is en er licht komt op het einde van die tunnel. Ik vind het maar eng, allerlei nare gedachten spoken door mijn hoofd... 'wat als ik een klapband krijg, wat als er een tegenligger mij raakt,...' Brrr….ik mag er niet aan denken. Daarna volgt de ene tunnel de andere op, zowel kilometerslange, als tunnels van een paar honderd meter. Ik schat dat ik er toch een vijftigtal doorgereden ben. De gps stuurt mij richting Voss om zo Bergen te bereiken. Onderweg maak ik een paar stops voor Dinhjo, onder andere aan een korte wandeling naar een waterval. Het beestje moet de pootjes eens kunnen strekken (en een 10-tal plasjes doen...). Eindelijk komt Bergen in zicht. Ik heb vooraf geen camping uitgezocht, omdat ik hier de vorige dagen de ene camping na de andere zag langs de weg. Ik neem de richting Bergen-Nord, omdat ik veronderstel dat ik dan boven Bergen zal terechtkomen en daar wel een camping zal vinden aan het water. Niks van ! Ik word meegeslingerd langs een grote weg dwars door Bergen, een stadje dat veeeeeel groter is dan ik had verwacht ! En druk ! Van zodra ik kan neem ik een afrit en op een parking van een warenhuis besluit ik een camping via Google op te zoeken. De kortstbij gelegen camping is 16 kilometer terugrijden. Ok, het is al bij zes uur en de tijd tikt, dus ik besluit het erop te wagen. Op de camping geen plaats meer, maar we mogen bij de andere campers op een aparte parking gaan staan. Er zijn electriciteitsaansluitingen voorzien want ze zijn het daar gewoon dat de campers 's avonds toestromen. En ja hoor, na mij komen er nog een 10-tal toe.

Ik vraag mij af hoe ik morgen die mooie huisjes ga kunnen bezichtigen. Ik vraag de nodige uitleg aan de receptioniste en zij raadt mij aan om de bus naar Bergen te nemen. Bus ? Met Dinhjo ? Dat zal dus niet gaan ! Ik vraag naar een mogelijkheid om mijn mobilhome ergens op een parking in Bergen te kunnen achterlaten. Neen dus, geen parkings voorzien. Wel ondergrondse parkings, maar te laag voor een mobilhome. Ze toont mij op een plattegrond van de stad waar de befaamde huisjes zich bevinden en raadt mij aan om via internet opzoekingen te doen naar de 'zone' waar ik dan eventueel mijn mobilhome in een straat kan parkeren tegen betaling. Zal ik dan maar doen zeker ? Geen parkeerplaats = geen bezoek aan Bergen, en dan rijden we ontgoocheld door naar het Zuiden. Och ja, ondertussen schijnt het zonnetje hier alweer !